(Ελληνικά)

Variante

Etimologie

Din greacă antică ῥινόκερως (rhinókerōs) < din ῥίς (rís, „nas”) + κέρας (kéras, „corn”).

Pronunție

  • AFI: /ɾi.'nɔ.cɛ.ɾɔs/


Substantiv

ρινόκερος (rinókeros)

Declinarea substantivului
ρινόκερος
m. Singular Plural
Nominativ ρινόκερος ρινόκεροι
Genitiv ρινόκερου ρινόκερων
Acuzativ ρινόκερο ρινόκερους
Vocativ ρινόκερε ρινόκεροι
  1. rinocerid (familie de mamifere)
  2. (zool.) rinocer

Referințe