franceză

(français)

Etimologie

Din italiană mancare, din manco („mutilat, desfigurat”) < din latină mancus („schilod”).

Pronunție


Verb

manquer

  1. (urmat de prepoziția de) a lipsi
    Je manque de temps.
  2. (urmat de prepoziția à sau de un obiect indirect) (v.intranz.) a-i lipsi, a fi lipsit
    Tu me manques.
  3. (v.tranz.) a scăpa, a rata, a pierde
    J'ai manqué mon train.

se manquer

  1. (în Quebec) (v.refl. și intranz.) a greși
    J'ai oublié de le saluer, je me suis manquée.

Sinonime

manquer

Antonime

Cuvinte derivate

Locuțiuni

Expresii

Referințe