greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă antică ἀρουραῖος (arouraios).

Pronunție

  • AFI: /a.ɾu.'ɾɛ.ɔs/


Substantiv

αρουραίος (arouraíos)

Declinarea substantivului
αρουραίος
m. Singular Plural
Nominativ αρουραίος αρουραίοι
Genitiv αρουραίου αρουραίων
Acuzativ αρουραίο αρουραίους
Vocativ αρουραίε αρουραίοι
  1. (zool.) șobolan, guzgan, rozător
  2. (fig.) persoană rea și incorectă

Cuvinte derivate

Vezi și

Referințe