τυφλοπόντικας

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din τυφλός (tyflós, „orb”) +‎ ποντικός (pontikós, „șoarece”).

Pronunție

• AFI: /ti.flɔ.'pɔn.di.kas/

Substantiv

τυφλοπόντικας (tuflopóntikas)

Declinarea substantivului τυφλοπόντικας
m.	Singular	Plural
Nominativ	τυφλοπόντικας	τυφλοπόντικες
Genitiv	τυφλοπόντικα	-
Acuzativ	τυφλοπόντικα	τυφλοπόντικες
Vocativ	τυφλοπόντικα	τυφλοπόντικες

1. (zool.) cârtiță
2. (fig.) cel care trăiește în întuneric

Sinonime

• 1: (zool.) (livr.) ασπάλακας

Cuvinte apropiate

• τύφλα

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary