Variante de scriere Vezi și : zwangen

germană

(Deutsch)

Etimologie

Din germana veche de sus thwengen.

Pronunție

  • AFI: /ˈʦvɛŋən/


Verb


Conjugarea verbului
zwängen
Infinitiv zwängen
Indicativ prezent
pers. 2 sg., 3 sg.
zwängst
zwängt
Indicativ imperfect zwängte
Participiu perfect gezwängt
Verb auxiliar haben
  1. a (se) înghesui, a îmbulzi
    Ich lasse mich nicht gern in ein Klischee zwängen.
  2. a umple
  3. a forța, a constrânge

Cuvinte derivate